STARISSE – Η Έλευση του Βράχου
Προσφάτως, την προσοχή και το ενδιαφέρον μας, τράβηξε ένα μυθιστόρημα, αν μπορεί κανείς, βέβαια, να το χαρακτηρίσει απλώς… μυθιστόρημα! Το υπό έκδοση βιβλίο ανήκει στο λογοτεχνικό είδος της επιστημονικής φαντασίας. Ωστόσο, από το περιεχόμενό του, εύκολα κανείς διακρίνει πως το εν λόγω βιβλίο είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια φανταστική ιστορία.
Ένα ανατρεπτικό μυθιστόρημα φαντασίας
Το «Starisse» είναι μια ιστορία δύο συγγραφέων, εμπνευσμένη από την ελληνική μυθολογία. Περιγράφει ένα διαστημικό ταξίδι αναζήτησης ενός νέου πλανήτη – κάτι ιδιαίτερα σημαντικό και σύγχρονο στην εποχή μας. Αυτό όμως που κάνει το συγκεκριμένο κείμενο να διαφέρει από όμοιες ιστορίες φανταστικών ταξιδιών στο διάστημα, είναι ο τρόπος με τον οποίο οι συγγραφείς, εντέχνως, δένουν τη μυθιστορηματική πλευρά του έργου τους με επιστήμη κι ανώτερη φιλοσοφία. Μέσα από τη εξέλιξη της ιστορίας, μέσα από συμβολισμούς και μυστήριο ο αναγνώστης θα διακρίνει ένα κρυμμένο μοτίβο, πίσω από τις λέξεις, που μαρτυρά την ύπαρξη επιπέδων ανάγνωσης του κειμένου.
Το κείμενο φέρει προλόγηση ενός σημαίνοντος ακαδημαϊκού προσώπου από το χώρο της Παιδείας. Η γνωστή για τις απόψεις της καθηγήτρια ΕΚΠΑ, κα Μαρία Τζάνη, προϊδεάζει τον αναγνώστη με τα σχόλια της κι αφήνει δυνατές εντυπώσεις για το περιεχόμενο του έργου, κάτι που διαπιστώσαμε κι εμείς! Με ιδιαίτερη τιμή αποφασίσαμε να αφιερώσουμε χρόνο, αλλά και χώρο σε αυτή την προσπάθεια, όχι γιατί απλά πρόκειται για ένα αξιόλογο έργο. Βιβλία παρόμοια γράφονται συνεχώς. Το συγκεκριμένο, όμως, θεωρούμε πως θα έχει μεγάλη αναγνώριση, καθότι σπάνια Έλληνες συγγραφείς κατορθώνουν με επιτυχία να ανταγωνιστούν μεγαθήρια της επιστημονικής φαντασίας από το εξωτερικό. Η πιο σπουδαία, ωστόσο, διάσταση του έργου δεν είναι ούτε η ιστορία σαν εξέλιξη, ούτε καν ο παραλληλισμός με την ελληνική μυθολογία, ή οι κώδικες και το μυστήριο, που κρατούν τον αναγνώστη σε εγρήγορση. Είναι για αυτό που θεωρούμε πως το εν λόγω έργο θα απασχολήσει στο μέλλον σοβαρά, ίσως και σε παγκόσμιο επίπεδο, την επιστημονική κοινότητα!
Ο λόγος; Στο «μυθιστόρημα» Starisse, οι συγγραφείς ορίζουν και εξηγούν την έννοια του Χρόνου με μια άκρως ανατρεπτική θεώρηση στο χώρο των φυσικών επιστημών και χτίζουν πάνω σε αυτήν την εξέλιξη της ιστορίας. Ο Χρόνος, ορίζεται ως ένα υπερκόσμιο μέγεθος με σαφή υπόσταση, ως το δομικό συστατικό της Ύλης, ένα υποατομικό σωματίδιο με την ονομασία «Χρόνιο»!
Μέσα στο κείμενο διαβάζουμε πώς το Χρόνιο εισχωρεί στην διάσταση μας, προερχόμενο από άλλες διαστάσεις, με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή του φωτός και προσπαθώντας να εξισωθεί με το τρισδιάστατο περιβάλλον, αφενός επιβραδύνει σε ταχύτητες μικρότερες από αυτήν του φωτός κι αφετέρου σχηματίζει τα γνωστά κι άγνωστα υποατομικά σωματίδια της σύγχρονης Φυσικής, που ως τώρα μπορούμε να ανιχνεύσουμε. Η επιβράδυνση αυτή, από μία κυριολεκτικά φανταστική ταχύτητα για το σύμπαν μας, σε μία συμβατή για τα δεδομένα της φύσης μας, προξενεί μια χαοτική στρέβλωση του χωροχρόνου σε υποατομικό επίπεδο κι αυτός είναι ο κύριος λόγος της Δημιουργίας του Χρόνου, ή μάλλον της αντίληψης του από τα έμβια όντα.
Ο χρόνος στο μυθιστόρημα Starisse αποτυπώνεται και εφαρμόζεται στην καθημερινότητα των χαρακτήρων και κυρίως του βασικού ήρωα. Δεν είναι απλά μια έννοια της Φυσικής. Χρόνος είμαστε εμείς οι άνθρωποι, τα δέντρα, το χώμα, ο αέρας, ο πλανήτης κι ολόκληρο το γνωστό σύμπαν. Και δεν είμαστε μόνο φτιαγμένοι από σωματίδια χρονίων, αλλά τα σωματίδια που μας δημιουργούν έρχονται ακαριαία από άλλες διαστάσεις κι ακαριαία πάλι, πηγαίνουν πίσω σε αυτές. Είμαστε με άλλα λόγια ένα συνεχές αποτύπωμα που αφήνουν πίσω τους σωματίδια ανώτερων διαστάσεων, που ως εκ παραδρομής μπαίνουν τυχαία, σαν να κόβουν δρόμο, στην δικιά μας διάσταση και ταυτόχρονα την δημιουργούν. Αυτή η αποτύπωση, ή αν θέλετε, η αλλαγή πορείας των τηλεγόνων σωματιδίων είναι κι η αιτία ύπαρξης του τρισδιάστατου κόσμου.
Με την θεωρία των χρονίων στο μυθιστόρημα γίνεται κατανοητή κι η έννοια της βαρύτητας αφού αυτή είναι επίσης ένα από τα αντιληπτά αποτελέσματα της χωροχρονικής στρέβλωσης. Μια από τις εφαρμογές αυτής της παρατήρησης είναι και το ξεκίνημα της κατασκευής αντιβαρυτικών οχημάτων, ικανών να ελέγχουν τα χρόνια της ύλης του οχήματος, στην εξέλιξη της ιστορίας. Ίσως, τελικά, οι δυο συγγραφείς δεν προτείνουν απλά μια θεωρία, που εξυπηρετεί τους στόχους τους. Κάποτε, ο Arthur Clarke ζωντάνεψε τη φαντασία των τεχνικών της ΝΑΣΑ! Ίσως, τώρα, έφτασε η στιγμή η Επιστήμη κι η Φαντασία να ενωθούν με εγχειρίδιο χρήσης μια ιστορία, εμπνευσμένη από την κλασική λογοτεχνία.
Η έννοια του Χωροχρόνου αποκτά στο Starisse πλέον άλλες διαστάσεις, που ξεφεύγουν από τα στενά όρια του σύμπαντος κόσμου, καθώς αιώνες τώρα η επιστημονική κοινότητα έχει υποψιαστεί θεωρητικά τον χωροχρόνο, χωρίς όμως να μπορεί ουσιαστικά να τον αποδείξει! Με το χρόνιο – την πρόταση των δυο συγγραφέων, ίσως, η επιστημονική κοινότητα να έχει έρθει ένα βήμα πιο κοντά στη λύση των μυστηρίων του σύμπαντος Κόσμου.
Το χρόνιο, ως δομικό συστατικό της ύλης, είναι το δομικό συστατικό των πάντων, ακόμη και των συν-πάντων, όπως μας λένε οι δυο συγγραφείς. Ένα «εξωγήινο» υποσωματίδιο με την ικανότητα να διαπερνά το σύνολο των συμπάντων, ως μια ουσία με αναγκαιότητα κι αρμονία, μεταφέροντας σαν το νερό που κάνει κύκλο μέσα στη Φύση, τις εμπειρίες και τη Γνώση όλου του Υπέρ-Σύμπαντος Κόσμου, που τυχαία ή μοιραία ή ακόμη και με πρόθεση, επιβραδύνει για να εισέλθει στη δική μας διάσταση, ώστε να ορίσει… τόσο το χρόνο Μας, όσο και την ίδια την ύπαρξή της!
Στην άκρως εντυπωσιακή κι ανατρεπτική συνάμα εξέλιξη του μυθιστορήματος, ο κεντρικός ήρωας χρησιμοποιεί το χρόνιο ως υπερόπλο και σφραγίζει έτσι την αθανασία της νίκης του! Μέσα από το κείμενο, οι δυο συγγραφείς μας χαρίζουν ακόμη μια γεύση της καινοτόμας προσέγγισής τους για το Χρόνο, παρουσιάζοντας τις ιδέες τους, σαν δύο φυσικοί επιστήμονες, που εκθέτουν τις απόψεις τους σε ένα άρθρο επιστημονικού περιοδικού, πάντα βέβαια μέσα στα πλαίσια μιας φανταστικής ιστορίας. Είναι αυτή η διάσταση του έργου, που μας έκανε να χαρακτηρίσουμε το κείμενο όχι απλά μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, αλλά φαντασία με επιστημονικές προεκτάσεις!
Το χρόνιο δύναται να δημιουργήσει τέσσερις διαστάσεις:
- Την «Θετική», όπου ο χώρος κι ο χρόνος λειτουργούν φυσιολογικά και τα σώματα μας παραμένουν ορατά κι υλικά.
- Την «Υπερθετική», όπου τα σώματα γίνονται ορατά, αλλά άυλα ταυτόχρονα, λόγω του ότι έπονται χρονικά, στο ελάχιστο δυνατόν, του παρόντος, ενώ διατηρούν το πλεονέκτημα τους να στέλνουν φωτόνια στο παρόν.
- Την «Υπέρ-αρνητική», όπου τα σώματα γίνονται αόρατα, αλλά υλικά, καθώς τα χρόνια των φωτονίων είναι αυτά που υπολείπονται χρονικά του παρόντος, και τέλος
- Την «Αρνητική» όπου τα χρόνια ενός αντικειμένου έπονται στο ελάχιστο, χρονικά σε σχέση με το παρόν, κάνοντας το αντικείμενο να υφίσταται στον ίδιο χώρο, αλλά κβαντισμένα χρονικά μπροστά από το παρόν. Αυτή η διάσταση μπορεί να επιφέρει αλλοιώσεις στα σώματα, καθιστώντας τα αόρατα κι άυλα.
Γενικά στο Starisse, πίσω από τους φανταστικούς ήρωες και την ενδιαφέρουσα ιστορία, ο αναγνώστης θα διακρίνει κρυμμένα μηνύματα. Οι συγγραφείς αποκαλύπτουν, με υψηλή τέχνη, Γνώση κωδικοποιημένη πίσω από τις λέξεις. Προσφέρουν στον αναγνώστη μια εναλλακτική θεώρηση της συμβολικής ελληνικής μυθολογίας και με τις ιδέες τους δε καταφέρνουν μόνο να εμπνεύσουν τη σκέψη μας. Θέτουν σοβαρούς προβληματισμούς αναφορικά με την ιστορία του πολιτισμού και τις ρίζες του και καλούν τον αναγνώστη να μπει στη θέση του ήρωα και να αναμετρηθεί με τον εαυτό του!
Ως έργο, απευθύνεται τόσο σε ένα κοινό αναγνώστη που θα περάσει ευχάριστα το χρόνο του διαβάζοντας μια συναρπαστική ιστορία, επιστημονικής φαντασίας μεν, αλλά πρακτικά μια ιστορία με βαθιά νοήματα και «ιδιαίτερο» περιεχόμενο, αλλά και στον «ψαγμένο» αναγνώστη, που θα αναζητήσει μέσα σε αυτό κώδικες και μυστήρια, μέσα από συμβολισμούς και μεταφορές.