Για το μεγάλο στοίχημα της κάλυψης των παγκόσμιων ενεργειακών αναγκών με τρόπο αειφόρο, που δεν είναι άλλο από την αξιοποίηση του υδρογόνου ως καύσιμο, μίλησε ο επιστήμονας Πέτρος Ζωγράφος στο zougla.gr.

Συνέντευξη: Παναγιώτης Βλαχουτσάκος, Σωτήρης Σκουλούδης

Πέτρος Ζωγράφος: Το μέλλον είναι το υδρογόνο

Ο κ. Ζωγράφος επανειλημμένως έχει αναφερθεί στις μεταλλικές ιδιότητες του υδρογόνου, αναλύοντας τους τρόπους μέσω των οποίων αυτό μπορεί να παραχθεί, και εν συνεχεία να αξιοποιηθεί για την παραγωγή ενέργειας (θερμική, κινητική και ηλεκτρική).

Όπως τονίζει, το υφιστάμενο μοντέλο παραγωγής ενέργειας, μέσω δηλαδή της χρήσης ορυκτών καυσίμων, αφενός καταστρέφει τον πλανήτη αφετέρου έχει πολύ μικρό βαθμό απόδοσης που δεν ξεπερνά το 20%.

«Για παράδειγμα στο αυτοκίνητο το ποσοστό της κινητικής ενέργειας που παίρνουμε είναι μόλις 20%. Είναι τραγελαφικό αν σκεφθούμε ότι πληρώνουμε ένα λίτρο βενζίνης και αυτό που χρησιμοποιούμε πραγματικά είναι μόλις το 20% γιατί το 80% του της ενέργειας που παράγεται είναι άχρηστη θερμική ενέργεια. Παράλληλα έχουμε τρομακτικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που μολύνουν την ατμόσφαιρα. Σκεφτείτε ότι ένα κιλό υδρογόνου περιέχει την ίδια ποσότητα ενέργειας με 2,8 κιλά βενζίνης ή με 2,1 κιλά φυσικού αερίου!» σημείωσε χαρακτηριστικά.

Αναφορικά με το υδρογόνο, ο εφευρέτης θεωρεί πως οι ιδιότητες του ως στοιχείο του Περιοδικού Πίνακα, το φέρνουν πιο κοντά στην φύση των μετάλλων στοιχείων παρά των αμέταλλων και αυτό κυρίως λόγο της υψηλής ηλεκτρικής και θερμικής του αγωγιμότητας, αδιαφορώντας για το αν τα περισσότερα μέταλλα στοιχεία σε θερμοκρασία δωματίου (20 βαθμοί Κελσίου), βρίσκονται σε στερεή κατάσταση.

Πέτρος Ζωγράφος: Το μέλλον είναι το υδρογόνο

Πειραματική απόδειξη των μεταλλικών ιδιοτήτων του υδρογόνου

Ενδεικτική είναι η παρακάτω μελέτη που είχε παρουσιάσει το zougla.gr, στην οποία αναλύονται με λεπτομέρειες οι λόγοι για τους οποίους το υδρογόνο κατατάσσεται στα ελαφρά μέταλλα μέσω αποδείξεων των μεταλλικών ιδιοτήτων του, υπό ορισμένες συνθήκες.

Και για όσους σπεύσουν να πουν για το αμέταλλον του υδρογόνου (να αμφισβητήσουν δηλαδή ότι το υδρογόνο είναι μέταλλο) στηριζόμενοι στην έλλειψη λάμψης, η απάντηση είναι ότι θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε το αέριο υδρογόνο ως αεριώδες μέταλλο, όπως θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε αεριώδες μέταλλο και τον υδράργυρο ή και τον μόλυβδο και τον ψευδάργυρο και κάθε μέταλλο, εάν στη Γη συνέβαινε ότι ισχύει και στον Ήλιο και στους άλλους απλανείς αστέρες, όπου η θερμοκρασία είναι τέτοια, ώστε όλα τα σώματα να ευρίσκονται σε αεριώδη κατάσταση.

Δηλαδή αυτό που καθορίζει την μορφή των στοιχείων είναι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες υπάρχουν.

Όπως υποστηρίζει μάλιστα ο επιστήμονας, η μελέτη αυτή καθ’ αυτή έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην ολοκλήρωση πολλών κατασκευαστικών τμημάτων της γνωστής του εφεύρεσης που μετατρέπει το νερό και τα κράματα μετάλλων σε ηλεκτρική ενέργεια.