Φάσεις και αντιφάσεις ηλεκτρονίων και φωτονίων

Σοβαρές εκκρεμότητες στη Φυσική που καταλήγουν σε “φάσεις και αντιφάσεις” και αφορούν τα ιδανικά ηλεκτρόνια και τα φωτόνια αλλά και στους αριθμούς n και j. Του συντάκτη Lampi Tomassi, Electrician – Electronic Engineer Master of Engineering University of Portsmouth, Masters of MBA University of Patras. Member of the Technical Chamber of Greece. | Ειδικού Συνεργάτη του Hellagen.gr

Φάσεις και αντιφάσεις ηλεκτρονίων και φωτονίων

Σοβαρές εκκρεμότητες στη Φυσική.

Ένα από τα πολλά προβλήματα που χρειάστηκε 30 περίπου χρόνια για να αποκτήσει ένα αμυδρό φως, είναι το πρόβλημα με τα ιδανικά ηλεκτρόνια και τα φωτόνια αλλά και στους αριθμούς n και j. Εάν τα ηλεκτρόνια είναι ιδανικά και η κίνηση τους από σημείο σε σημείο του χώρου και του χρόνου γινόταν μόνο με άμεσες διαδρομές, δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα. Τότε το n απλά θα παρίστανε τη μάζα του ηλεκτρονίου και το j θα παρίστανε το φορτίο του ηλεκτρονίου, δηλαδή το πλάτος για τη σύζευξη ενός ηλεκτρονίου με ένα φωτόνιο.

Όμως στη φύση δεν υπάρχουν ιδανικά ηλεκτρόνια. Η μάζα ενός πραγματικού ηλεκτρονίου, το οποίο εκπέμπει και απορροφά δικά του φωτόνια σε βάθος χρόνου και επομένως εξαρτάται από το πλάτος για την ένωση j. Επίσης, το φορτίο που παρατηρούμε είναι το πλάτος για την ένωση ενός πραγματικού ηλεκτρονίου και ενός πραγματικού φωτονίου, επομένως θα εξαρτάται από το πλάτος για την ένωση j. Δηλαδή το φορτίο που παρατηρούμε είναι το πλάτος για την ένωση ενός πραγματικού ηλεκτρονίου και ενός πραγματικού φωτονίου. Άρα θα εξαρτάται από το πλάτος Ε(Α>Β) το οποίο περιλαμβάνει το n. Επειδή η μάζα αλλά και το φορτίο σε ένα ηλεκτρόνιο επηρεάζεται από αυτούς αλλά και από άλλους διαφορετικούς τρόπους ένωσης, έχουν διαφορετικές τιμές από τα n και j.

Αν υπήρχε μια καθαρή μαθηματική σύνδεση από τη μία μεριά ανάμεσα στα n και j και από την άλλη μεταξύ στα m και e δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα αλλά θα υπολογίζαμε έτσι τις τιμές των n και j που θα χρειαζόμαστε αρχικά, ώστε να καταλήξουμε στις παρατηρούμενες από το πείραμα τιμές των m και e. Για να υπολογίσουμε το m γράφουμε μια σειρά όρων σαν της μαγνητικής ροπής του ηλεκτρονίου, το πρώτο στάδιο δεν περιλαμβάνει ενώσεις αλλά μόνο Ε(Α>Β) και δείχνει την άμεση κίνηση ενός ιδανικού ηλεκτρονίου από ένα σημείο του χωροχρόνου σε ένα άλλο. Όμως για λόγους συνέπειας , είμαστε υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουμε και την μηδενική απόσταση μεταξύ δυο σημείων, αλλά στην περίπτωση αυτή τα n και j χάνουν το φυσικό τους νόημα και εδώ είναι το πρόβλημα.

Ο δεύτερος όρος περιλαμβάνει δύο ενώσεις και παριστάνει την εκπομπή και την λήψη ενός φωτονίου. Το πρόβλημα όμως είναι ότι, όταν προσπαθούμε να υπολογίσουμε όλες τις ενώσεις μέχρι και αυτές που αναφέρονται σε δυο σημεία που βρίσκονται μεταξύ τους σε μηδενική απόσταση, η μαθηματική μας εξίσωση καταρρέει και μας δίνει απαντήσεις χωρίς νόημα, δηλαδή έχουμε μια χαοτική κατάσταση. Σε ολόκληρη αυτή την ιστορία υπάρχει ένα ιδιαίτερα δυσάρεστο γεγονός που έχει σχέσει με τις παρατηρούμενες μάζες των σωματιδίων, Δεν υπάρχει καμιά θεωρία που να εξηγεί καλά τους αριθμούς των μαζών. Σε όλες τις θεωρίες χρησιμοποιούμε αυτούς τους αριθμούς χωρίς να κατανοούμε ακριβώς τη σημασία τους. Αυτό αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα αλλά και ενδιαφέρον για νέες έρευνες. Πίσω από πάρα πολλά φαινόμενα της καθημερινής μας ζωής, βρίσκονται μόνο τρία στοιχειώδη συμβάντα, το ένα περιγράφεται από τον αριθμό συζεύξεις j τα άλλα δύο από τις συναρτήσεις P(A>B) και Ε(Α>Β) που συνδέονται στενά μεταξύ τους, και από αυτά πηγάζουν οι υπόλοιποι νόμοι της Φυσικής.

Lampis Tomassis Electrician – Electronic Engineer Master of Engineering University of Portsmouth, Masters of MBA University of Patras. Member of the Technical Chamber of Greece. | Ειδικός Συνεργάτης του Hellagen.gr